Funeste gevolgen
Wanneer begonnen de eetgewoonten van de mens een door-en-door funeste uitwerking op onze gezondheid te hebben? Omstreeks 7000 voor Christus (antropologisch gezien slechts enkele minuten geleden) begon de Steentijd- mens granen en bolgewassen te planten, en zijn nomadenbestaan op te geven. Zijn voedsel ging nu een hoger percentage ongeraffineerde koolhydraten bevatten. Het aantal doden onder de mensen die zich niet hieraan konden aanpassen, was ongetwijfeld hoog.
De tweede gezondheidsverwoestende stap is van recentere datum — ongeveer 200 jaar geleden — en werd ingegeven door de behoefte van de mens om granen op te slaan, zodat hij ze tijdens de tussenseizoenen in voorraad had. Dit gebeurde (en gebeurt nog steeds) door graanproducten zo te steriliseren dat pestbacteriën en andere micro-organismen er niet op kunnen gedijen. Voedsel dat insecten niet blieven kunt u zelf ook beter met rust laten. Rijst werd gepolijst, meel werd ontsmet en gebleekt. Het gevolg was een verlies van vitamine B en een hele reeks andere essentiële voedingsstoffen.
Koolhydraat, het dodelijk suiker
Toen kwam geraffineerde suiker: de dodelijke koolhydraat. Een kleine honderd jaar geleden begon suiker een belangrijk bestanddeel van ons menu te worden. Het product was door de Kruisvaarders naar Europa gebracht, maar eeuwenlang mocht het alleen door farmaceuten en apothekers worden verkocht. En zij verkochten het zeer gedoseerd, op doktersrecept, maximaal per half ons. Slechts de rijksten konden het kopen, en dan nog werd het gereserveerd voor belangrijke banketten. Het was een teken van welstand als je aan je omgeving verrotte tanden kon tonen. Er ontstond zelfs een levendige handel in zwarte voorzetstukjes. Maar in 1750, zo schat men, consumeerde de gemiddelde Nederlander slechts 1,5 kilo per jaar, en in 1840 reeds 10 kilo.
Doseer vanaf nu je eigen ondergang of redding
Het is moeilijk om uit te rekenen hoeveel suiker wij nu in het westen consumeren. Wat wij direct uit de pot op ons fruit, in onze pap, in de thee, de koffie of tijdens het koken gebruiken, is slechts een fractie van wat wij binnen krijgen. Drie artsen die aan de universiteit van Iowa dit onderwerp bestudeerd hebben (dr. Mohammed A. Antar, Margaret A. Ohlson en Robert E. Hodges) schatten onze jaarlijkse consumptie op ongeveer 50 kilo suiker per persoon- vanaf suiker in soepen en sausen, tot aan suiker in frisdranken, toetjes en snoepjes toe. Dan eten wij nog eens 26 kilo aan eenvoudige koolhydraten in de vorm van honing, fruit en melk, waardoor onze totale consumptie aan suiker in verschillende recepten ruim 75 kilo per jaar bedraagt. En in het jaar dat volgde op het ongelukkige, en mijn inziens, ongerechtvaardigde verbod van cyclamaten, steeg de suikerconsumptie, per hoofd van de bevolking met nog eens 2,5 kilo per persoon.
Suiker maakt dik en tandartsen rijk
De grootste verandering in de eetgewoonten gedurende vijftig miljoen jaar. Van 1,5 kilo suiker, de meest geconcentreerde vorm van koolhydraten, tot 80 kilo per persoon per jaar in elf generaties! Dit is wellicht de meest dramatische verandering in de eetgewoonten van de mens gedurende alle vijftig miljoen jaren van zijn bestaan. Wat zegt dat nu? Het volgende: suiker maakt ons dik en de tandartsen rijk. Als weldenkend mens vraag je je af: ’Als suiker in staat is om harde tanden te laten afbrokkelen en wegrotten, wat voor ruïneuze gevolgen zal het dan hebben, als deze vorm van ondermijning plaats grijpt in de rest van het lichaam?’ Maar zijn er dan bewijzen van die schade die suiker kan aanrichten in ons lichaam? Laten wij eerst de minste van alle kwaden bekijken. Suiker bijvoorbeeld.
Levensreddende wijsheid
Suiker veroorzaakt een gebrek aan vitamine B. Wat is daar dan mis mee, vraagt u zich misschien af? Veel, om koolhydraten te kunnen omzetten, heeft het lichaam grote hoeveelheden vitamine-B nodig. Suiker is een lege calorie die totaal geen vitaminen of voedingsstoffen bevat, behalve glucose. Het lichaam wordt daarom gedwongen om zijn eigen vitamine B-reserves aan te spreken. Hoe meer suiker u dus eet, hoe groter het gebrek aan vitamine B in uw lichaam zal worden. Tot op zekere hoogte geldt dit voor alle koolhydraten die u eet. Zetmeel bevat de meeste suiker, omdat het lichaam het in suiker omzet, terwijl het zich in de maag bevindt. Zou u zich een voorstelling willen maken over de hoeveelheden suiker die u eet, dan zou u alle voedsel dat u nuttigt dat zetmeel bevat in feite als porties suiker moeten zien.
Eenvoudige uitleg over voedselverwerking
Suiker veroorzaakt fundamentele stofwisselingsstoornissen. Omdat wij pas vier of vijf generaties geleden begonnen zijn met de consumptie van onbetamelijk grote hoeveelheden suiker in ons voedsel, heeft de natuur niet voldoende tijd gehad om bij de mens een genetisch systeem te ontwikkelen dat adequaat in staat was om de vloedgolf van geraffineerde suiker en zetmeel te keren. Gegeven deze toevloed van suiker en geraffineerde koolhydraten, wordt de alvleesklier gedwongen om als een dolle tekeer te gaan. Hij reageert te heftig op de voortdurende reeks prikkels om insuline te produceren, de prikkels die door koolhydraten worden veroorzaakt, en overstroomt het bloed met dit bloedsuikerverlagende hormoon, totdat de bloedsuikerspiegel lager is dan op het moment, toen de prikkel voor de eerste keer ontvangen wordt. Men noemt dit hypoglykemie. Als dit proces in het lichaam van de genetisch gevoelige mens lang genoeg doorgaat, wordt de insuline steeds minder effectief en is eventueel, zoals wij hebben gezien suikerziekte het gevolg met helaas, levenslange medicatie. Ben ik misschien nog te helpen? Het is het proberen waard en wij proberen er alles aan te doen met vitaal elan.
